با تغییر عادت‌های کوچک والدگری، آینده فرزند دلبندتان را نجات دهید!
یکی از طاقت‌فرسا‌ترین مسائلی که والدین با آن روبرو می‌شوند، مسئله لجبازی کودک است. بسیاری از پدر و مادرها از این مسئله به‌شدت شاکی هستند و به دنبال راهکار برای آن هستند. فهم دلایل لجبازی در کودکان می‌تواند کمک زیادی به ما در روبرویی با این رفتار کند. ما در این مقاله به معرفی دلایل لجبازی و همچنین راهکارهای روبرویی با آن می‌پردازیم.
البته لازم است ذکر کنیم که لجبازی کودکان یک رفتار پیچیده است و در یک مقاله نمی‌توان به‌صورت کامل و جامع به آن پرداخت. ما در آکادمی آوان محتواهای آموزشی فراوانی در زمینه لجبازی کودکان تدارک دیده‌ایم. شما برای درک بهتر این رفتار و مدیریت آن در کودکتان می‌توانید از سایر محتواهای آموزشی سایت آوان نیز بهره بگیرید.
لجبازی می‌تواند یک رفتار طبیعی در طی دوره‌های رشدی کودکان باشد. این رفتار معمولاً بعد از 2 سالگی در کودکان ظاهر می‌شود و ادامه می‌یابد. درک این نکته ازاین‌جهت ضروری است که ما بدانیم لجبازی کودک همیشه ناشی از بدرفتاری او نیست و می‌تواند یک رفتار طبیعی در کودکان 3 یا ۴ساله باشد.
ویژگی‌های فردی نظیر خلق‌وخو و عوامل ژنتیکی نیز می‌توانند در لجبازی کودک نقش بسزایی را داشته باشند. همه کودکان به یک اندازه رفتار لجبازی را نشان نمی‌دهند و شدت و میزان آن از یک کودک به کودک دیگر متفاوت است. بعضی از کودکان به اصلاح دشوارتر از بقیه هستند و لجبازی بیشتری را نشان می‌دهند. این موضوع می‌تواند ناشی از خصیصه‌های فردی کودک باشد.
یکی از عواملی که باعث لجبازی کودکان می‌شود توانایی کم آنان برای به تعویق‌انداختن لذت است. قسمت جلویی مغز مسئول مهار تکانه‌ها و به تعویق‌انداختن لذت است. این قسمت در کودکان هنوز به‌اندازه کافی رشد نکرده است. این موضوع می‌تواند باعث لجبازی کودک و اصرار او برای دستیابی به لذت آنی شود.
کودکان آن‌گونه که ما به جهان نگاه می‌کنیم، جهان را نمی‌بینند. برای مثال ما به‌سادگی می‌توانیم درک کنیم که در نیمه‌شب دسترسی به شیرینی‌فروشی سخت است، اما کودک باتوجه‌به سنش ممکن است از درک چنین چیزی عاجز باشد. عدم داشتن دید منطقی به جهان می‌تواند باعث شود که کودکان با لجبازی بر خواسته‌های خود پافشاری کنند.
حال که تا حد مناسبی با لجبازی آشنا شده‌ایم، وقت آن رسیده که به ذکر سه راهکار به والدین برای روبرویی با آن بپردازیم:
کودکان با لجبازی سعی می‌کنند که خواسته‌های خود را عملی کنند. اگر والدین با هر بار که کودک لجبازی می‌کند تسلیم شوند و خواسته کودک را برآورده کنند، کودک یاد می‌گیرد که برای دستیابی به خواسته‌هایش صرفاً کافی است لجبازی کند. در واقع در اینجا لجبازی برای کودک یک رفتار کام‌بخش و مؤثر جلوه می‌کند. در نتیجه مدام آن را تکرار می‌کند و هر گاه که احساس نیاز کرد، به لجبازی متوسل می‌شود.
والدین باید در برابر لجبازی کودکان مقاومت کنند و نباید فوری خواسته آنان را برآورده کنند. سعی کنید که به کودکتان این پیام را بدهید که لجبازی او برایش فایده‌ای نخواهد داشت و قرار نیست با یک‌دندگی و پافشاری به خواسته‌هایش برسد.
زمانی که کودک چندین بار متوالی به لجبازی متوسل شود و آن را یک رفتار بی‌فایده ببیند، متوجه می‌شود که باید از راه‌های دیگری برای رسیدن به خواسته‌هایش پیش برود. والدین با عدم تقویت رفتار لجبازی می‌توانند تا حد زیادی جلوی آن را بگیرند.
یکی از بزرگ‌ترین اشتباهات والدین در مواجهه با لجبازی کودک این است که خودشان نیز به لجبازی و زور و اجبار متوسل می‌شوند. در چنین شرایط یک جنگ قدرت بین دو طرف شکل می‌گیرد و طرفین با توسل به ابزارهای مختلف به سراغ عملی‌کردن خواسته‌هایشان می‌روند. والدین به‌جای توسل به‌زور و لجبازی در مقابل لجبازی کودک باید یاد بگیرند که با او مصالحه کنند و با گفت‌وگو مسئله را حل کنند. البته ضروری است که یک سبک گفت‌وگوی متناسب با سن کودک را در پیش بگیرد.
فراموش نکنید که کودکان بسیاری از رفتارهای ما را الگوبرداری می‌کنند. زمانی که ما با زور و لجبازی به سراغ عملی‌کردن خواسته‌هایمان می‌رویم، به کودک این پیام را می‌دهیم که لجبازی یک راه مناسب برای رسیدن به خواسته‌ها است. پس اگر می‌خواهیم لجبازی کودکمان را کم کنیم باید به‌جای لجبازی و اجبار، با او مصالحه کنیم.
لجبازی در اصل نوعی فریاد خودمحوری و استقلال‌طلبی است. کودک در بسیاری از اوقات با لجبازی می‌خواهد این پیام را به ما بدهد که او می‌تواند انتخاب کند و تصمیم بگیرد. در واقع همیشه دستیابی به خواسته، هدف اصلی کودک نیست و در بسیاری از اوقات لجبازی برای رسیدن به حس استقلال است. والدین باید به این موضوع توجه ویژه داشته باشند و زمینه را برای ایجاد حس استقلال در کودکشان فراهم کنند. زمانی که استقلال‌طلبی کودک به شکل سالم ارضا شود، کودک دیگر مجبور نیست برای ارضای این نیاز دست به لجبازی بزند.
ما در این مقاله به معرفی علل و راهکارهای مدیریت لجبازی پرداختیم. لجبازی می‌تواند ناشی از دوره‌های رشدی، ویژگی‌های فردی، ناتوانی از تعویق لذت و عدم داشتن دید منطقی باشد. والدین برای مدیریت لجبازی باید تلاش کنند که این رفتار را تقویت نکنند. والدین خودشان نیز نباید دررابطه‌با کودک لجبازی کنند و باید سعی کند که نیاز کودک به استقلال را ارضا کنند. ما در آکادمی آوان آموزش‌های زیادی را برای مدیریت لجبازی تدارک دیده‌ایم. شما در سایت ما می‌توانید به‌راحتی به این آموزش‌ها دسترسی پیدا کنید.
منابع:
آکادمی رشد والد و فرزند آوان
ما در آکادمی آوان مسائل تربیتی و آموزشی کودک و نوجوان را به والدین، معلمان، مربیان، روانشناسان و مشاوران آموزش می دهیم.
ایمیل: site@rayehesanatgar.com
تلفن:09055865521
8 دیدگاه
به گفتگوی ما بپیوندید و دیدگاه خود را با ما در میان بگذارید.
مرسی از محتوای عالی که نوشتید
خواهش میکنم
ممنون از توجه شما
بهترین رفتار با کودکی که مدام برای خواسته هاش جیغ میزنه چیه؟
در رده سنی های مختلف متفاوته سحر جان
برای پاسخ دادن به این سوال به یه سری اطلاعات نیاز داریم مثل سن کودک
اینکه از چه زمانی این رفتار شروع شده و چه مدته که ادامه داره
برخورد والدین در این مواقع چگونه است
و نیازهای اصلی کودک برطرف میشه یا نه
اما اصل فرزندپروری روی دو کلمه مهربانی و قاطعیت هست
مهربانی یعنی نیازهای کودک رو متناسب با سنش برطرف کنیم و زمانی که ظرف مهربانی پرباشه، میتونیم با قاطعیت قوانین رو هم اجرا کنیم
قاطعیت هم با پرخاشگری متفاوت هست
اولین قدم اینه از خودتون بپرسید آیا والد مهربانی هستم
نیازهای متناسب سن کودکم رو برطرف میکنم یا نه
مرسی از مقاله خوبتون بله واقعا یکی از چالش های مهم ما والدین برخورد و رفتار هنگام لجبازی کودکان چون هر حرکت اشتباه میشه یادگیری برای کودک
سلامت باشید
بله، دقیقا سولماز جان
مرسی از محتواهای کاربردی که گذاشتید
خواهش میکنم جناب مرادنیای بزرگوار
ممنون از اینکه نظرتون رو با ما به اشتراک گذاشتید